الهی

چه یادکنم که خود همه یادم !من خرمن نشان خودفراباددادم ،

یاد کردن کسب است وفراموش نکردن زندگانی،

زندگانی ورای دوگیتی است وکسب چنان که دانی!

کریما

مشتاق تو،بی زندگانی چون گذارد؟

آرزومند به توازدست دوستی تویک کنارخون دارد.

بی توای آرام جانم،زندگانی چون کنم؟

چون نباشی در کنارم،شادمانی چون کنم؟

                                                                                              { نظربدیدلطفــــــــــــــــــا }

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: